lunes, 30 de julio de 2012

La hierba no siempre es más verde en el otro lado


Fin de semana tranquilo, demasiado tranquilo para ser un finde de verano. Mucha lectura, paseos, retomar un viejo proyecto que tenía olvidado, y un día de playa aplazado que se quedó con una tarde de charla en el bar de una miniciudad desierta.
El jueves y el viernes hice unas horas de niñera de "compromiso" (odio que los lazos familiares te obliguen a hacer cosas que no quieres) así que descansar este fin de semana también me ha venido bien para coger fuerzas, porque lo "bueno" empieza hoy.
Esta semana, como se ha acabo la guardería y el esplai, mi hermana me ha pedido que le cuide a los niños todas las mañanas hasta el viernes. Pero es que además, este mes, para sacarse unas pelas, mi hermana ha alquilado una habitación  a dos guiris de 15 años que han venido a Barcelona a estudiar español (aunque realmente a lo que han venido es a salir de fiesta). Así que si éramos pocos, parió la burra.
Hoy ha empezado mi "divertida" vida de "mamá" suplente a media jornada: hacer almuerzos, bañar a niños, vestir a niños, llevarlos al parque, hacerles la comida, lavar los platos... Me siento como si estuviera en uno de esos absurdos programas de televisión donde intercambian tu vida con la de una desconocida para que así aprendas a valorar aquello que tienes. Pero al contrarió de lo que cantan los The School, yo no veo "más verde la hierba de los otros", mi vida es muy mejorable pero la prefiero mil veces a la de mis hermanas; valoro de sobras mi independencia y libertad.
Me gustan mis sobrinos, pero a ratos y en pequeñas dosis. Me estoy replanteando eso de tener hijos  sólo para putear a mis hermanas exigiéndoles que me devuelvan todas las horas de canguro gratis que les he hecho. Sí, suena a rencoroso pero es que es lunes,  un mosquito tigre me acribilló ayer en casa de Idgie y hoy me he levantado con un poco de mala leche. Tengo las piernas tan hinchadas  que me duelen al andar y unas ganas compulsivas de rascarme sin parar.
Pero a pesar de que hoy es lunes y ya tengo ganas que sea sábado,  el buen humor me ha regresado con un poco de pomada y  una llamada telefónica de Idgie con buenas noticias laborales. Y además finalmente podremos ir a la Main Party del Girlie!

8 comentarios:

  1. Que digo yo que tus hermanas se podrían marcar algun detalle, no?
    Pero eso de tener crios por despecho como q no, eh... :P

    Ay madre, ¿le han dado a Idgie el curro de la entrevista en la miniciudad?

    Que te sea leve el resto de la semana y llegue el sábado en un abrir y cerrar de ojos.

    Molts petons!!

    ResponderEliminar
  2. ei guapi!!! has vist com de tant en tant la sort ens sonriu! ja veuràs com aquests dies passara millor!!! Depèn de com son les criatures poden ser autèntiques injeccions de bon humor per les venes!

    ResponderEliminar
  3. Ays cómo te entiendo. Yo este verano me quedaba sin curro así que decidí ocupar algunas horas semanales a cuidar de una nena de diez meses. A mí los críos siempre me han encantado, pero yo tampoco me veo preparada para ser mami. Además de que voy perdiendo paciencia, el arroz se me pasó ya. Alguna recompensa tiene que haber cuidando de los sobrinos, no?. Al menos lo mío es remunerado. Yo, como mis hermanos lleven el mismo camino que el mío, nunca seré tía.
    Por otro lado, esa Main Party tiene muy buena pinta. Si estuviera en Barcelona yo me apuntaría hasta un bombardeo :P
    Cuídate esas picaduras, chica bella. Besos!

    ResponderEliminar
  4. Pero cuántos infantes te han " caído "? 
    Desaparece una temporada!  
    Yo estoy hasta el mismísimo moño de vecinos-nietos. Tienen gemelos y otro, no sé, de seis años (alguna patología tendrá porque básicamente GRITA) y qué mejor idea que comprar dos toboganes, una cama elástica que hace ñon, ñon, ñon todo el rato, una piscina y, para completar, el zoo a lo Michael Jackson, un perro-toro y un perro patada. Han conseguido que odie a los niños pero debería ser a los abuelos, no? Para neutralizar el asunto: gritos, conversaciones, ñoñ, ñones .... pongo música. Últimamente les cae: Massive Attack, Rinoçerose, The Weeknd, Radiohead (con entradas pero no pudimos ir al concierto ). En un momento de desesperación: cena con amigos, 22:30 de la noche, empiezan con gritos y ñones ... Pusimos "Shot Down in Flames" de los ACDC a todo volumen, nosotros saltamos a bailar y los vecinos-nietos desaparecieron. Fue un desahogo y seguimos con la cena y los "castigamos" con más musicón.
    Espero que lo tuyo sea leve, que se pase rápido y que vuelvas a tu vida, a tu rutina. Los niños sólo de visita! 

    Muxuak :D                   B52s

    ResponderEliminar
  5. M:
    Uy, mis hermanas tienen mucha jeta! aunque algún que otro detalle sí que me han hecho... Pero yo lo que quiero es un hermano como el tuyo que me lleve de conciertos :P

    Idgie fue a una entrevista a Cebolla Town para el curro que te comentó y le dijeron que ya la llamaría. Pero el trabajo que ahora le han dado es en otra empresa, pero de momento sólo para trabajar en agosto.

    Hoy la mañana ha sido terrible! los niños estaban alteradísimos! suerte que por la tarde he ido a la playa y he desconectado. Quiero que sea sábado ya!

    I tu aviat tindràs vacances, no?

    Petonets!!


    el sofà taronja:
    sí!! com és allò que diuen? "Dios aprieta pero nunca ahorca"?

    Sí, depèn... perquè també poden haver-hi criatures que enlloc de injectar-te bon humor per les venes, directament et xuclen l'energia. Sort que avui ha vingut l'Id a donar-me un cop de mà :D


    Galia B.
    A mí me encantan los niños pequeños, a los diez meses son una ricura; pero cuando ya tienen 7-8 años pueden ser agotadores.
    Ok, vale, la recompensa es el amor y la alegría que te dan, pero los niños también tienen un reverso oscuro que te chupa la energía y la paciencia.
    Dile a tus hermanos que espavilen porque no hay nada mejor que tener sobrinos para saber que significa realmente tener hijos, jaja

    Ya os explicaré que tal la Main Party, aunque a mí a lo que me gustaría ir es a todo el Girlie al completo, a ver si puede ser el año que viene.
    Gracias! las picaduras aún hacen pupa pero ya están en proceso de desaparición ;)

    Besos guapa!


    B52s:
    Dos pero que valen por diez! mi sobrina de 2 años y medio es terrible!! hoy me la he encontrado en el baño intentándose lavar el culo ella sola y con las manos llenas de mier..!! un desastre, vamos!
    Joer con tus vecinos!! pobrecitos de vosotros! gemelos y uno de 6?! uf!!! lo peor! me imaginaba la escena: los perros toro y patada, los ño-ños, los gritos, la piscina... y vosotros con ACDC, Massive Attack, Radiohead a toda pastilla, jajajajajajajaja por lo menos culturizaréis musicalmente a esos "retoños" XDD

    Espero que vuestra "tortura" también termine pronto, yo ya tengo ganas que sea viernes para pirármela!

    Molts petons!! ;D

    Pd: entradas para Radiohead desaprovechadas! noooo... :( A ver si algún año me puedo escapar al BBK, este año el cartel era una pasada!

    ResponderEliminar
  6. Últimament vius al límit, eh...? ;)

    ResponderEliminar
  7. Los niños pequeños están sobrevalorados, son mucho mejores cuando tienen entre 25 y 30 años, sobre todo y para mi gusto las niñas....... el amor hacia los críos es uno de esos estereotipos sociales que convendría revisar..... y con esto lo he dicho todo ;)

    ResponderEliminar
  8. dEsoRdeN:
    Oh yeah! I walk on the wild side! ;)


    Hundo Dido:
    Estoy de acuerdo con su apreciación capitán y con su gusto por las niñas de entre 25-30 años ;)

    ResponderEliminar